Ат – қазақтың ауасы да даласы,
Атсыз бiр күн тұра алмайды баласы.
Поляк ақыны Густав Зелинский «Дала» дастаны!

“Ат үстiнде туып қазақ сәбиi,
Ат үстiнде айтылады әлдиi.
Жөрге тәй-тәй баспас бұрын сол бөбек,
Атқа шауып алуды ойлайды бәйгенi!
Апыл-тапыл баспас бұрын алдымен,
Атқа мiнiп үйренедi жай күнi.
Ат – қазақтың ауасы да даласы,
Атсыз бiр күн тұра алмайды баласы.
Онсыз оның ашылмайды аясы.
Қайғысын да, қуанышын бөлiскен,
Ат көзiнiң бейне ағы мен қарасы.
Кiсiнесе тiлдескендей иесiмен,
Аттан артық сықылды оған бағасы.”